7 wazungu liepen in Kenya…

.. zegt de één tegen de ander: ‘Dit is toch wel écht Afrika!’ / ’Je maakt zeker een geintje met geen water?’ / ‘Ik ben getraumatiseerd: een olifant met 5 poten?!?’ / ‘Ik moet plassen, kunnen we stoppen?’/ ‘Ik heb geen botje gevonden in de boneless chicken.’ / ‘Aahhh, een grasshopper (grote, mooi gekleurde sprinkhaan)!’ / ‘Lukt nummer twee bij jou boven dit gat?’

Hoe is het met jullie? Wat een weertje hebben jullie toch, als ik nu.nl en CNN mag geloven… Enne dan ook nog een lang weekend vanwege Koninginnedag. Wat zijn de plannen? Ik heb het al gevierd, maar daarover verderop meer. Hier is het echt regentijd, maar dat houd me natuurlijk niet helemaal tegen om van alles te doen en te zien, dus hier komt ie dan:
Vorige week donderdagochtend 6.30 uur kwamen mijn ouders en zusje aan in Nairobi. Wij waren op z’n Keniaans te laat en hebben dus ons integratiediploma behaald. :-p In Nairobi wonen namelijk zo’n 3,1 miljoen mensen, maar overdag werken er zo’n 7,4 miljoen en zij veroorzaakten een enorme file. A fijn, een knuffel, taxi scoren en naar Buru Buru rijden maar! Ze kunnen heel fijn en handig in een huisje naast ons logeren. We hebben ze meegenomen naar town en vanaf de 120 meter hoge toren hebben we Nairobi en omgeving bekeken. Daarna zijn we naar de Safari Walk gegaan voor een voorproefje voor de echte safari. Dit is namelijk een soort van dierentuin, maarre dan met wilde dieren die niet in hokjes zitten. Aan het einde vroeg een meneer of we meegingen de cheeta’s aaien… En dan, hand kwijt raken zeker?!? Nou die beestjes gingen dus lief liggen (en poesachtige spingeluidjes maken) en we konden ze gewoon aaien! ’s Avonds gingen wij weer naar het vliegveld, maar dit keer om de zus en een vriendin van Anke op te halen. En toen waren er zeven wazungu!
Vrijdag hebben we een rondleiding over de SOS terreinen gegeven: Primary and Technical Schools, Family Care Center en de Village. Het was erg leuk voor hen om te zien waar wij werken en onze collega’s vonden het leuk om onze familie te ontmoeten. Ik schijn een blauwdruk van mijn papa te zijn….  Verder hebben we veel knutselspullen gesponsord gekregen van onze gasten voor de kidsclubs. In de village werden we uitgenodigd in een huis en hebben we met wat kinderen gespeeld. De mensen en onze collega’s wisten niet wat ze zagen: 7 rondhuppelende wazungu! Na de SOS terreinen gingen we driekwartier met de matatu door Dandora rijden. Dandora is een van de slums waar we werken en nu hedden onze gasten dus ook een beetje een idee van waar we nog meer uithangen. Het matatu-ritje eindigde bij onze standaard lunchkantine. Onze vrienden daar wisten niet wat ze zagen toen wij om de beurt met een zusje binnen kwamen lopen, waarna er nog ouders en een vriendin volgden.  En Ine had het goed ingeschat, want onze familie was inderdaad sneller klaar met eten dan wij…. Na de lunch gingen we naar town waar Anke en ik voor het eerst voor lange tijd uit elkaar gingen, want zij gingen de toren op en wij gingen ijs eten en naar de plek waar in 1998 de eerste Bin Laden-aanslag plaatsvond op de Amerikaanse ambassade.
Zaterdag stonden we vroeg op, want we werden opgehaald voor de 4-daagse safari naar de Masai Mara en Lake Nakuru. Onderweg stopten we om over de Rift Valley uit te kijken en toen zagen we ook de slapende vulkaan, Mount Longonot, die we zaterdag beklommen hebben. Wat een ongelooflijk groot en mooi gebied! Later reden we door de Masai Mara naar ons tentenkamp en toen zagen we al veel dieren: antilopen, wildebeesten, cheeta’s, gazellen, giraffen, gieren en andere vogels. Wat een enorm uitgestrekt gebied met grote groene velden en hoge bergen! Ons tentenkamp was naast een lodge met zwembad en daar sprong ik maar al te graag in. Toen heb ik ook nog kikkers gezien… echte Keniaanse safari-kikkers. 
Zondag hebben we de hele dag in het park rond gereden en de big 5 (olifant, leeuw, buffel, neushoorn en luipaard) gezien! Verder zagen we hartebeesten, Lion King-pumba’s, impala’s, jakhalzen, hyena’s en vele anderen. We hadden een gezellige chauffeur en gids, meneer Opany, die veel kon vertellen over de dieren. Dankzij zijn 10 jaar ervaring in safari’s zijn we de weg niet kwijt geraakt (geen wegwijsbordje of ander herkenningspunt te bekennen) en zijn we op de slechte wegen geen een keer vast komen te zitten. Ook wist ie hoe en waar we de dieren konden vinden en hoe dichtbij we bij de dieren konden komen. Zo vonden we in een poel nijlpaarden en lag de leeuwin zelfs tegen onze auto aan! Ik maar denken dat ze bij die natuurfilms heel erg inzoomen…. Ook hebben we een Masai dorp bezocht. De aanstaande chief was erg onder de indruk van ons Swahili en vertelde graag en veel over de Masai. We werden verwelkomd met dansen en daarna nam de aanstaande chief ons mee door het dorp heen. Hoe die mensen daar leven… ongelofelijk. Mini-huisjes zonder ramen gemaakt van koeienstront en de paden zijn van hetzelfde ‘materiaal’. Verder houden ze graag vast aan alle rituelen en gebruiken.
Maandagochtend vertrokken we om half 7 voor een zonsopgang en het ontbijt van de jagende beesten. De zonsopgang was echt wel mooi, maarre de jagers (leeuw, cheeta, buffel) zagen hun lopende buffetjes niet lopen of kwamen hem niet halen…. We kwamen echter wel een olifant tegen met 5 poten of, als je de slurf meetelt: 6 poten. We gingen brunchen en vertokken naar Lake Nakuru. Onderweg was ik naast onze chauffeur gaan zitten om hem even uit te horen over Kenia, Kenianen en nog meer en om hem wakker te houden. Het was namelijk een aardig eind rijden… ‘Rijtijden? Nee, nog nooit van gehoord, kun je dat eten?’ Begin van de avond kwamen we in Nakuru en ons hotel aan. Toen was ik ook echt op vakantie, want we hadden een warme douche, een groot bed, een bank en een bar! Wat waardeer je zoiets toch wanneer je het een tijdje niet hebt…
Dinsdag gingen we in het park kijken naar een heleboel apen, buffels, neushoorns (zwarte en witte) en natuurlijk Lake Nakuru’s trots: flamingo’s. Die laatsten produceerden met z’n velen een vreemd zoem-geluid over het meer heen. Het meer leek een roze waas te hebben, maar dat waren de flamingo’s; super mooi. Begin van de middag stapten we weer in het safaribusje richting Nairobi, waar we om half 6 thuis aankwamen.
Woensdagochtend vroeg vertrokken onze families naar Mombasa, maar voor ons begon de stage weer. Dat viel niet helemaal mee, maar na 2 dagen werken habben we alweer een feestje op de ambassade vanwege Koninginnedag. Nou, dat was dus een cultuurshock voor mij; de ambassadrice woont in een enorme villa met een zwembad en een rondomlopende tuin, er liep volledige catering rond (waarvoor de haringen ingevlogen waren) en je kon van alles gratis drinken. Nou, die wodka jus kwam wel van pas! Haha…. Verder liepen er veel piefjes en juppies rond in nette pakken. Het was best vreemd met zoveel Nederlands sprekende blanken om me heen, want doordeweeks komen wij bijna geen blanken tegen en dat zijn al helemaal geen Dutchies.
Zaterdag zijn we met collega’s en SOS Youth Mount Longonot gaan beklimmen. Dat is een slapende vulkaan, niet zo ver van town vandaan. Het was een heftige klim naar de krater die overigens helemaal begroeid was, omdat de vulkaan al best lang slaapt. Toen gingen we nog om de krater wandelen wat zo’n 2 uur duurde, want hij heeft een doorsnee van 2 kilometer. Het hoogtepunt heb ik ook gehaald; 2777m hoog! Ja, mijn beenspieren mochten ook weer eens werken. In totaal hebben we zo’n 6 uur gelopen en het was erg gezellig met 58 Kenianen en 2 wazungu. Zie je het al zitten in een schoolbus? 
Zondagavond vertrekken wij voor een weekend (maar niet in het weekend vallend) naar Mombasa. We mogen even komen chillen in het all-inclusive hotel bij mijn ouders en zusje; daarvoor laten we ons niet twee keer uitnodigen!

Nou mensen, veel plezier met jullie Koninginnedagfeestjes! Bedankt voor de reacties enne tot het volgende verhaal/mail/sms.
Oma, bedankt voor het lieve briefje!

Tutaonana!
Liefs, Kimpiej