Wat heb ik gedaan de afgelopen 2 weken?

De afgelopen twee weken hebben we super hard gewerkt aan ‘onze kidsclubs’!
Ik heb in het Engels de methodieken van SPH uitgewerkt, dus onze collega’s snappen nu wat wij doen en hoe we werken. Verder hebben we heel veel onderzoek gedaan; we hebben internet, folders, tijdschriften en kranten uitgepluisd naar informatie over de combinatie Keniaanse kindjes en HIV/Aids, malaria, verwaarlozing, misbruik en al dat soort onderwerpen. We zijn er erg vrolijk van geworden; we ontdekten dat Kenia in 2001 de ‘United Nations Convention on the Rights of the Child’ heeft erkend, maar we vonden ook een verslag over een bezoek in mei 2006 van een dochterorganisatie van Amnestie International die stelden dat Kenya nog heel wat te verbeteren heeft op het gebied van kinderrechten… Er wordt geweld gebruikt tegen kinderen (zelfs door hulpverleners en politie) en ze worden gevangen gezet tussen volwassenen, terwijl ze alleen beschermd moeten worden.

Bijna elke dag lezen we artikelen in de krant over kinderrechten, HIV/Aids, verwaarlozing, misbruik en allerlei ziekten. Vandaag las ik een interview met tienermoeders uit Kibera (biggest slum in Oost-Afrika), waarvan er eentje (15, zwanger op haar 10de) zei: ‘If I find someone who will have my body and give me money, I will take it, even if it is sh50.’ 50 Keniaanse Shilling is grof afgerond 0,50 cent! Daarvoor kan je hier 2 mango’s of 10 bananen kopen, maar geen aanstaande baby groot brengen!

Ons project wordt een preventieproject, want we hebben ontdekt dat de focus vooral op HIV/Aids ligt en daardoor andere problemen van kinderen vergeten worden. Kinderen worden door hun zieke en zwakke ouders, verwaarloosd en misbruikt op verschillende manieren. Daarnaast heersen er veel taboes en daardoor kunnen kinderen hun vragen en zorgen nergens kwijt. Wij gaan creatieve activiteiten doen en bieden de kinderen de kans om met hun vragen en problemen te komen en over kinderrechten te leren. De eerste bijeenkomsten met ouders/verzorgers zijn al geweest, zij weten nu wat het project inhoud en zullen hun kinderen inlichten. Zo is een eerder project ook opgestart.

Naast het onderzoek voor het project hebben we vorige week donderdag geholpen bij de ‘Food distribution’. Mensen in het SOS-programma met een bepaalde BMI-score (Body Mass Index) mochten bonen, bloem, suiker en maismeel op komen halen. Wij hielpen met het wegen en registeren. De mensen vonden het erg leuk om door ons, wazungu, geholpen te worden. Vrijdag waren we vrij en de mensen die toen kwamen, voelden zich zelfs tekort gedaan omdat wij er niet waren! Dat is echt zo leuk en grappig om te horen.
Mijn andere sociale gedrag bestond uit het water geven aan de straatjongens die aan de andere kant van het hek om het SOS-terrein leven. We gooien nu ook geen eten meer weg, want 20 meter van ons vandaan wonen zij al jaren en waarschijnlijk nóg jaren op straat met alleen de kleding die ze aan hebben. Wat een gelukkig wonder dat ik in Nederland geboren ben!

Op onze vrije dag zijn we gaan safari-shoppen in town voor als onze gasten komen. We hadden adressen opgezocht, maarre dat bleek helemaal niet nodig, want toen we voor het eerste gebouw stonden werden we begroet door een paar mannetjes, die ons vervolgens langs alle kantoortjes leidden. Ja mam, we gingen mee en moesten ze inderdaad maar vertrouwen, maar zo gaat het hier en we willen toch op safari?!?
’s Avonds werden we weer meegenomen door town, maar dit keer door 4 Keniaanse vrienden, om het Keniaanse uitgaansleven te ontdekken. We vertrokken om 21 uur en kwamen weer terug om 5.30 uur. Dat was nog eens een introductie! We zijn in 4 danscafeetjes geweest en ik heb het ontzettend naar mijn zin gehad en vooral heel veel gelachen. We werden namelijk vergezeld door iemand die midden in een club in slaap viel, een ander die pas op gang kwam aan het einde van de avond en een derde die dacht wel bij ons te mogen komen slapen na een avondje dansen.

Na het harde werken aan ons project en het uitgaan, zijn we echt wel toe aan vakantie. Niks pole pole (rustig) en hakuna matata (geen problemen) gedaan deze week, behalve de brakke zaterdag dan…
We vertrekken zaterdagochtend vroeg naar Mombasa voor een welverdiende vakantie, heel toeristisch kwa ndege (letterlijk met de vogel, oftewel vliegtuig). Even opscheppen en wat een contrast met het bovenstaande: we hebben een appartement aan het witte strand, omringd door aapjes in de bomen. Ik kijk er echt naar uit om alleen maar lekker in het zonnetje te liggen en de zee te horen. Verder gaan we een dagje dolfijnen spotten en snorkelen, bij SOS locatie Mombasa op visite en de stad verkennen.
Volgende keer lezen en zien jullie weer meer!

Tutaonana! Na upendo, Kimpiej