A dream has come true!

Ik heb met dolfijnen gezwommen! Tussen, boven en achterna om precies te zijn, midden in de oceaan! Zoals jullie vast begrijpen; het was een geweldige en unieke ervaring en, naast zoveel andere dingen, zal ik het ook nooit vergeten!
In mijn vorige berichtje leek het misschien dat ik jullie lekker zat te maken, maar we hebben in Mombasa echt een super mooi en vooral (pijnlijk aan de ogen) wit strand aangetroffen aan een enorme blauwe zee. Verder hadden we aapjes in de voortuin (of in huis) waar we erg om gelachen hebben en het was er erg warm en zonnig. Eigenlijk zelfs een beetje plakkerig en zweterig, vanwege de hoge luchtvochtigheid. Maarre ik klaag niet, want het was een fantastische week!
Op zaterdag vlogen we met een klein (24-persoons) vliegtuigje met daarin 17 wazungu en een stewardess van Nairobi naar Mombasa. Daarvoor moesten we om 5 uur ons bed uit, maar dan waren we ook in een uurtje aan de Keniaanse kust. Vanaf het vliegveld zaten we nog anderhalf uur in de taxi naar het eiland waaraan Diani Beach ligt. Town en beach zijn in Mombasa namelijk moeilijk te combineren, behalve wanneer je een uurtje matatut. Eenmaal aangekomen konden we de zee zien en ruiken vanuit ons chalet, dus bikini aan en gaan!  Het strand was zo wit dat ik mijn ogen bijna niet open kon houden! En de zee was warm; het was gewoon moeilijk om erin af te koelen….
Terug in ons chaletje ging ik even water halen, terwijl Anke binnen was. Toen zag de grote brutale aap zijn kans, liep naar binnen en pakte, voordat Anke het doorhad, onze (nog dichte) pak koekjes van de tafel! Zo mee de boom in, openmaken en opeten maar. Nu kan ik dus ook zeggen dat ik bestolen ben in Kenya, maar gelukkig wel grappig door een aap.
Zondag hebben we ook een stranddagje gehouden en hebben we een beetje in Diani Beach rond gekeken. Er loopt een hele lange weg langs verschillende hotels, appartementen, villa’s enzo en af en toe is er aan de andere kant van de weg een shopping center. Het is er vooral heel groen (met touwladders hangend boven de weg voor overstekende apen) en totaal niet vergelijkbaar met Europese badplaatsen.
Maandag gingen we naar Mombasa town, wat ons zo’n 2 uur kostte omdat we in twee matatu’s, met de ferry over het water en nog een matatu moesten. In Mombasa is het trouwens erg leuk om met de matatu te gaan, want ze lijken wel een onderlinge strijd te voeren wie ons mee mag nemen. Ze komen achteruit terug gesjeesd om je op te halen of brengen je zelfs tot bijna voor de deur thuis! Verder is het ook heel grappig dat de Mombasa-inwoners niet verwachten dat we Swahili kunnen; de meeste toeristen komen niet verder dan (het btw foute) Jambo! We hebben ze af en toe goed kunnen verrassen met wat Swahili... 
Helaas was het veel te warm in town, dus hebben we Old town en Fort Jesus bezichtigen nog maar even uitgesteld. Wel heb ik me gigantisch geërgerd aan vieze oude mannetjes die met een (of meerdere!) jonge Keniaanse vrouwen aan een tafeltje zitten. Eén vent dacht me zelfs uit te mogen schelden voor mijn ‘pieg-gedrag’, maar na een boze blik durfde ie toch niet meer. Zou ie door gehad hebben dat hij daar de gek was?!?
Dinsdag hebben we gerelaxt en mijn vlechtjes eruit gehaald. We kregen hulp van een Keniaans vrouwtje die ook in Beachalets logeerde, dus het ging super snel. Was wel vreemd om alleen mijn eigen haar weer te hebben en de schade van de vlechtjes viel gelukkig mee.
Woensdagochtend zijn we om 6 uur opgestaan om de zonsopgang te kijken. Die was echt heel mooi! De foto’s zien er ook echt uit als van de voorbeeld-vakantieplaatjes, maar ik heb ze toch echt zelf gemaakt. Het duurde ongeveer 10 minuten voordat de zon helemaal op was en het werd meteen warm toen ie er was. Daarna gingen we spullen pakken en naar voren, want we werden opgehaald door de Dolphin Dhow-crew. Via het kantoor (betalen!) gingen we naar Shimoni. Na een uurtje rijden kwamen we daar bij het einde van het eiland en de boot aan. We gingen met 11 toeristen en 3 dolfijnenspotters aan boord en kregen een ontbijtje. Ondertussen vaarden we de Indische oceaan op, onderweg naar de dolfijnen. Er leven daar twee soorten dolfijnen, waarvan een soort heel vriendelijk en geïnteresseerd in mensen is. Die gingen we dus zoeken! En we vonden ze! Echt geweldig; midden op de oceaan, omgeven door verre bergen, zonnetje erbij en dan die dolfijnen die om de boot zwemmen! Er kwam een mini-bootje van de Dolphin Dhow aangevlogen waar we snel in gingen met de snorkelspullen, achter de dolfijnen aan. Toen ze langs kwamen zwemmen, sprongen we allemaal voorzichtig het water in en dan was het ‘chasing dolphins-tijd’! Ik zwom als een gek met ze mee en dat kostte echt wel energie, maarre dan heb je wel wat! Wat een geweldig mooie en vredige beesten! Later op de dag zijn we nog gaan snorkelen bij een rif wat ook erg mooi was; heel veel verschillende vissen en mooi koraal gezien. Om ongeveer 16 uur gingen we weer aan land, na zo’n twee uur terugvaren/zeilen over de best wilde zee. Toen werden we nog even meegenomen naar de Slave Cave. Daar werden vroeger Afrikaanse slaven ‘in bewaard’ totdat ze vervoerd werden naar God-wist-misschien-waar. De echtheid van deze grot wordt betwijfeld door verschillende bronnen. Ik vond het vooral een vreemde attractie na zo’n fantastisch dagje op het water tussen de dolfijnen, vissen en koraal.
Donderdag gingen we op bezoek bij SOS Mombasa. We kregen een rondleiding door het dorp door een SOS-kindje en hebben natuurlijk het gastenboek getekend. Het ziet er vrijwel hetzelfde uit als in Nairobi. Daarna waren we echt toe aan een duik in zee, maar helaas was het heel erg eb aan Nyali Beach. We gingen op zoek naar een hotel met erg koud drinken en vonden daarbij ook een erg mooi zwembad. De security liet ons zo het terrein op, dus we hebben er heerlijk gegeten en gezwommen. Later bleek dat het een hotel van 50 euri per nacht was! Bijdehante actie wel weer…
Vrijdag hebben we in ‘ons’ Diani shopping center de toerist uitgehangen en hebben we souvenirs gekocht: kanga’s, een ontzettend zware maar hele mooie houten Pumba (remember The Lion King?), een Maasai stelletje en armbanden. ’s Avonds zijn we nog een keer naar onze favoriete Italiaan gegaan voor een pizza gemaakt en geserveerd door Kenianen, maar bereid met Italiaanse ingrediënten.
Zaterdagochtend moesten we weer vroeg op staan, want om 6.16 uur checkten we uit en om 6.30 uur werden we opgehaald door de taxi. En dat was er dit keer eentje met airco en een schuifdak! Jaja, in Kenya kan alles…. De ene week werk je in sloppenwijken, de andere week zit je in een luxe taxi. Na een uur waren we bij het kantoor van Mash, de busmaatschappij die ons naar Nairobi terug bracht. De bus Mash cool, ook met airco, vertrok om half negen. We deden er uiteindelijk acht uur over om weer thuis te komen. Onderweg kwamen we door verschillende nationale parken (Tsavo East en West), maar zagen we helaas ook bijna-ongelukken gebeuren. Inhalen, hard rijden en dat op een grindweg die 2-baans lijkt te zijn. Naar ons idee had de maatschappij ook Crash cool kunnen heten….
Bij aankomst kwamen meteen diverse mensen ons een taxi aanbieden, maarre die hadden we natuurlijk allang geregeld. Back in Nairobi: druk, vies, opletten en koud! Ik snap ook meteen waarom Kenianen hier wel eens truien dragen.
Vanaf zondagochtend verlang ik alweer terug naar het strand en het zonnetje van Mombasa. Maar we hebben alweer geboekt voor juni en we hebben hier een hele belangrijke en leuke taak te doen: kidsclubs opzetten.

Groetjes&kuz, Kimpiej